آشنایی با شهر بنگلور هند

سال ۱۵۷۳ میلادی کمپ گودا (Gowda kempe) شهر جدیدی را بنام بنگلور امروزی بنا کرد. به طوری که امروزه این شهر مرکز ایالت کارناتاکا و یکی از ۵ شهر بزرگ هندوستان می‌باشد. در سال ۱۶۸۷ مغول‌ها شهر را از دست سلطان بیجاپور (sultanate the bijapur) در آورند و آن را به شاه میسو Chikkadevaraya Wadiyar به قیمت بسیار ناچیزی (۵ لک روپیه  معادل پانصد هزار روپیه) فروختند. در قرن نوزدهم میلادی این شهر از رشد چشمگیری برخوردار گردید و تبدیل به یک مرکز نظامی و اجرایی شد. در حال حاضر نیز رشد صنعتی و تجاری این شهر در کشور هندوستان محسوس و از لحاظ سر سبزی یکی از شهرهای سرسبز هند است و اصطلاحا به شهر باغ معروف Garden cityمی‌باشد.

وضعیت آب و هوا:

این شهر به طور طبیعی دارای آب و هوای سازگار و ملایم بوده و متوسط درجه حرارت در گرمترین ماه (بخشی از فروردین و اردیبهشت) بالغ بر ۲۷٫۱ درجه سانتیگراد و در سردترین ماه (دی ماه) به ۲۰٫۴ می‌رسد. درجه حرارت در طول روز بندرت بالاتر از ۳۴ درجه در گرمترین ماه‌ها (بخشی از فروردین، اردیبهشت،  خرداد ماه) و همچنین کمتر از ۱۵٫۵ درجه در سردترین ماه‌ها (آذر، دی و بهمن) می‌رسد. متوسط درصد رطوبت نسبی در مرطوب‌ترین زمان (شهریور و بخشی از مهر ماه) و خشکترین زمان (دی ماه) به ترتیب ۷۶و۶۳ درصد است. در ماه‌های آبان تا بهمن مه گرفتگی در صبح زود مشهود است. و بیشتر در ماه‌های آذر و دی محسوس می‌باشد. بهترین ماه‌ها از لحاظ آب‌و هوای در شهر بنگلور ماه‌های خرداد تا مهر ماه می‌باشند.

بارندگی این شهر از باران‌های موسمی جنوب غربی و شمال شرقی بهره‌مند و متوسط بارندگی حدود ۸۷۰ میلیمتر می‌باشد. بارندگی در ماه‌های خرداد تا اوایل مهر ماه بیشترین میزان را دارا می‌باشد و ماه‌های در مهر، آبان و آذر بارندگی وجود دارد اما میزان بارندگی در این ‌ماه‌ها چندان زیاد نبوده و متوسط بارندگی در آن‌‌ها بالغ بر ۱۷۰ میلیمتر و از نیمه دوم آذر تا دهه اول فروردین خشک می‌باشد.

جمعیت

رشد جمعیت شهری چشمگیر بوده به طوری که از یک میلیون در سال ۱۹۵۵ به ۲ میلیون در ۱۹۷۰ رسید(دو برابر در کمتر از دو دهه) و امروزه پیش‌بینی می‌شود که جمعیت شهر بیش از ۷٫۵ میلیون باشد.

زبان

زبان‌های اصلی که مردم با آن صحبت می‌کنند، عبارتند از : کانادا (۳۱ درصد) (زبان اصلی مردم  مردم کارناتاکا)، تامیل(۲۷ درصد)(زبان اصلی مردم ایالت تامیل نادو به مرکزیت شهر مدرس)، تلیگو(۲۷ درصد)، هندی یا اردو (۱۵ درصد) و سایر زبان‌ها ۱۰ درصد، لازم به یاد‌آوری است که اختلاف چندانی بین زبان هندی یا اصطلاحا هندوستانی و اردو وجود نداشته و به همین دلیل این دو در کنار هم آورده می‌شوند ضمن این که این زبان، زبان مشترک کلیه مسلمان هندوستان بوده و درصد نسبتاً بالایی در حدود ۹۵ درصد این شهر جمعیت مسلمان نشین را تشکیل می‌دهد چرا که به قریب اتفاق غیر مسلمانان در بنگلور توانایی صحبت به زبان هندوستانی یا اردو را ندارند.

صنایع

توسعه صنایع در این شهر چشمگیر و مراکز بزرگ بسیار زیادی در داخل و اطراف شهر وجود دارد که محصولات مختلف صنعتی تولید می‌کنند. همچنین تعداد کارخانجات الکترونیکی که وسایل الکتریکی منازل را تولید می‌کنند افزایش یافته است. پارک تکنولوژی اطلاعات در منطقه وایت فیلد (white Field) واقع در ۱۶ کیلومتری این شهر با همکاری سرمایه‌ گزاران تکنولوژی اطلاعات سنگاپوری، صنایع تاتا (Tata) و اداره توسعه نواحی صنعتی ایالت کارناتاکا، توسعه داده شده است. این پارک صنعتی در برگیرنده فضای اداری و آپارتمان‌های مسکونی نیز می‌باشد. کارخانجات تولید پوشاک از دیگر صنایع در حال توسعه این شهر می‌باشد. رشد صنعتی در داخل و اطراف بنگلور باعث افزایش فعالیت‌های تجاری در آن شده است.

حمل و نقل

سازمان اتوبوسرانی نقش اساسی در جابه‌جایی مردم و اطراف شهر را دارا می‌باشد. پس از اتوبوسرانی وسیله اصلی برای جابه‌جایی در داخل شهر به عهده سه چرخه‌هایی است به نام اتوریکشا، که ظرفیت آن‌‌ها حداکثر سه نفر و همواره حالت دربستی دارد. لازم به یاد‌آوری است که به غیر از دو وسیله عمومی  فوق تعداد قابل توجهی آژانس‌های تاکسی شهری و برون شهری وجود دارد که این گونه وسیله‌ها نیز دارای یک هزینه اولیه ثابت بوده و مازاد آن بر حسب مسافت طی شده(بسته به نوع وسیله نقلیه و دارا بودن یا نبودن کولر) محاسبه می‌گردد.

دانشگاه‌ها:

دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی معتبری در این شهر قرار گرفته است که عبارتند  از:

دانشگاه بنگلور

دانشگاه راجیو گاندی

دانشگاه علوم کشاورزی بنگلور

انستیتو مدیریت هندوستان

دانشگاه VTU

………………..

آخرین ویرایش این مطلب در تاریخ 03-01-2011 می باشد